Hep tartışıldı sanat kimin için, sanat için mi toplum için mi?
Benim için, bizim için!
Sanat bir toplumun yapı taşıdır. Sanat olmadan bir toplum ilerleyemez, olduğu yerde de kalmaz, geriye gittikçe gider. Sanatsız bir dünya düşünülemez.
‘Sanatsız kalan bir milletin hayat damarlarından biri kopmuş demektir.’ – Atatürk
İnsan doğası gereği hep estetiği aradı, mükemmeli aradı, hayal kurdu, kendini anlatma ihtiyacı duydu, duyacak da ve tebrikler nur topu gibi sanat doğdu.
Tabii ki sanat bir yöntemden çok daha fazlası ve neye sanat denir başka yazıların konuları.
Binlerce yıl öncesinde mağaralara resimler çizdiler resim gelişti, bu yetersiz oldu biz bunu 3 boyutlu yapalım dediler heykel gelişti, evler yaptılar mimari gelişti, yazı bulundu ve tarih çağları başladı, ‘Şu anı keşke dondurabilsek, unutulmaz kılsak’ dediler fotoğrafçılık gelişti, ‘Aslında arka arkaya çekersek hareket eder gibi olur mu?’ dediler ve karşınızda sinema…
Bunların hepsi estetik kaygı gütmedi tabi en başta ama kendilerini anlatmak istemeseydi insanoğlu anlatmak için de başka yöntemlere başvurmayacak, gelişmeyecekti. Denedikçe yöntemler yetersiz kaldı, malzeme yetersiz kaldı yeni yöntem ve malzemeler bulundu…
Sorumuza geri dönelim sanat kimin için?
Bence hepimiz için. Hem sanat için hem sanatçı için hem de toplum için. Hepimizin ruh sağlığı için. Yaşanabilir bir dünya için.
Basit ilerleyelim, illa milyon dolarlık tabloları irdelemeyelim. Sanat / estetik olmasaydı yaşayacağımız dünyayı hayal edin.
Bir şehre seyahat ettiğimizde ilgimizi çeken şeylerden biri ne oluyor? Şehrin dokusu yani mimarisi. Özellikle büyükşehirlerde yaşayanlar olarak hep ne diyoruz, ‘Her yer beton’. Evet, çünkü mimarimizden sanat çıkalı çok oldu.
Şimdilerde oraları ziyaret edip hayranlıkla izliyoruz ne kadar güzel diye.
Keyifli zaman geçirmek için müzik dinlemiyor, film izlemiyor, kitap okumuyor muyuz?
Bunların olmadığı bir dünya hayal edin ve tekrar düşünelim şimdi:
Sanat kimin için?
Sanatla Kalın…
Bir yanıt yazın