SEMBOLLER

Bir sanat eseri gördüğümüzde duyusal ve estetik olarak eserin çekiciliğinden haz duyarız. Her sanat eserini oluşturan hikayenin ne olduğunu bilmezsek , neye baktığımızı anlamazsak, biz o eserin ancak küçük bir kısmına bakmış oluruz.

Sanat semboller yoluyla insanlarla iletişime geçer.Her sembol başka bir hikaye anlatır.Her işaretin temsil ettiği farklı anlamlar vardır. Dolayısıyla her sanat eserinde her bir desen, motif, çizgi  ve renk anlatılmak istenen hikayelerin ve ifadelerin sembolleridir.

 

Sanatçıların, resimlerinde kodladıkları sembolik nesneler arasında bağlantı kurulduğunda ancak gözlerimizi resmin içindeki gizli anlamların zengin diyarına açacaktır.

Sembolizm‘in gücünden yaralanarak, hem sanatçı hem de izleyen sanatsal araçların ve kültürel unsurların getirdiği kısıtlamaların çok daha ötesine seyahat edebilmemizi sağlar. Böylece insan ruhunun derinliklerine inebilir.

Sigmund Freud ve C. Yung’un da çalışmalarında belirttiği gibi insan zihni sembollerle düşünmek ve iletişim kurmak üzere donanmıştır. Sembollerin dili zaman ve uzamı aşar.

Yeryüzünde farklı uygarlıklar ve kültürler ortaya çıkmış bu kültürlerin her biri kutsal kavramları, bireysel ve kollektif kimliklerin farklı yönlerini soyut teorileri ve fikirleri ifade etmek amacıyla kelime dağarcığı geliştirmiştir.İnsanlar kendilerini ifade etmek için nesneleri sembollere dönüştürürler. Hem dini inançlarında ,hem de görsel sanatlarında sembolleri kullanırlar.

İnsan sembolleştirme eğilimindedir. Dünyanın her kıtasında bulunan tarih öncesi kaya ve mağara resimlerinde gördüğümüz sadece el izleri ve hayvan resimlerinden ibaret değildir. Bu resimler sembolik anlamlarla yüklüdür. İnsanoğlu belki de ”av büyüsü” sembollerini kutsal sembollere, kimlik sembollerine ve dünya genelinde birçok farklı sanatsal geleneğinde dahil olduğu sembolik sisteme dönüştürerek her zaman çevresindeki varlıklardan semboller yaratmıştır.

Bilgi ve fikir aktaran her sanat genelde semboliktir. İlgi çekici  bir nokta da dünyanın her kıtasından pek çok sanatçının kullandığı sembollerin bir çoğu arasındaki dikkat çekici benzerlik insanın sembolik düşünce eğiliminin kanıtıdır.