Zamanın içinde kaybolmuş Selçuklu desenleri, sanatın sihirli dokunuşuyla çağlar arasında bir köprü kurdu.Ressam, geleneksel Selçuk desenlerinin simetrik düzenlerini bozarak, asimetrik bir dansa çevirdi. Renklerle, geçmişin monotonluğunu kırarak modern zamanların enerjisiyle buluşturdu. Her renk, bir zamanlar sessiz kalan motiflere hayat veriyor, onları çağlar ötesinden günümüze taşıyordu.
Selçuk motifleri, sanatın büyülü dokunuşuyla yeniden canlandı. Her bozulan desen, aslında bir hikayenin başlangıcını anlatıyordu. Belki de geçmişin gizemli dansı, geleceğin umut dolu melodisiyle kucaklaşmıştı.
Eser, asimetrik düzenlemesiyle adeta bir zaman tüneliydi. Her bir kırık desen, bir zamanlar Anadolu'nun gizemli sokaklarında dolaşan yankılarına işaret ediyordu. Bu eser, geçmişi modern bir dokunuşla saran bir masalın başlangıcını simgeliyordu.
Eserin adı, 'Zamanda Dans'dı. Çünkü her fırça darbesiyle geçmiş ve şimdi arasında bir dans gerçekleşiyordu. Renkler, duvarları aşarak geçmişin derinliklerine doğru bir yolculuğa çağırıyordu. Sanat, zamanın sınırlarını aşan bir hikayenin ta kendisiydi.
